Ardennen en Luxemburg 2007
De heenreis verliep in het begin vlotjes, geen wonder de A1 en A50 weet ik zonder Zumo ook nog wel te vinden. Vanaf de A73 werd het een ander verhaal. De Zumo heeft wat die weg betreft een wat vreemd beeld van de werkelijkheid. Na een paar keer op en af gereden te zijn klopte de route weer en moest alleen nog wat omleidingen in een Limburgs dorpje worden overwonnen. Te Remouchamps was een tankstop gepland, een goede planning want 50 meter voor het tankstation begon het te regenen dus kon het regenpak en de regenschoenen uit de koffer worden gehaald. Gelukkig was de regen van korte duur en een half uur voor het einde van de heenreis heb ik het gele monster maar weer in de koffer gedaan, op mijn handschoenen na ben ik droog gebleven. Na de motor in de kelder van het hotel te hebben gestald, was het tijd om wat aan de interne vochthuishouding te doen, de Leffe Blond als voorbereiding op het avondmaal smaakte zeer goed. Donderdag 9 augustus was het regenachtig. Een dag voor een korte rit door Zuid Luxemburg. De regenkleding heb ik direct bij het hotel al aan getrokken. In eertse instantie ging de route over mooie brede glooiende en bochtige wegen, de route leidde mij echter ook over wat fraaie achteraf weggetjes. Te Larochette was het tijd voor een pauze en trof ik een paar mede-landers op het terras, ook in het bezit van een Zumo dus een gespreksonderwerp hadden we als snel. Luxemburg is zowel vanuit Duitsland als Belgïe goed te doen, zij zaten in Hotel Daytona in Dasburg (DL). Na dit gezellige intermezzo begon het helaas harder te regenen en dus was het oppassen geblazen op de weg. Aangezien het geen terrasweer meer was heb ik de volgende pauze maar gecombineerd met een tankstop, tanken in Luxemburg doe je nog met plezier € 1,12 voor een liter Euro 95. Ondanks het weer was het wel een mooie tocht over zeer goede wegen en langs mooie landschappen. Op vrijdag was het vochtig maar zonder regenoverall was er goed te rijden. De route door de Ardennen was afgeleid van 'Het hart van de Ardennen' uit het boekje Motorrijden in de Ardennen van Dirk Merelbeeke. Een aanrader dit boekje, want zeer aangenaam geschreven met veel informatie over de routes en de plaatsen waar deze langsgaan. Het rijden in de Ardennen is erg afwisselend, stille wegen door de bossen, kruip door, sluip door langs dorpjes, dwars door toeristische steden, brede wegen met mooi asfalt en glooiende bochten. Helaas bleek weer eens dat de wegen in werkelijkheid niet zijn wat ze thuis achter de computer lijken of volgens 'Garmin' zijn. Halverwege een spannende afdaling over een pad van slechte kwaliteit, hield het asfalt op en was er een tunneltje onder het spoor met modder en veel water. Omdat de weg naar beneden liep kostte het veel moeite om de motor te keren. Doorgaan was geen optie, ik schat dat er een plas van ongeveer 40 cm diep onder het tunneltje lag. Ik was zo geschrokken en verbouwereerd dat ik vergeten ben een foto te maken. Dit weggetje was door mijzelf aan de route te zijn toegevoegd als verbindingsstuk. Later die week merkte ik dat de Zumo bij het veranderen van routes vaker half- of onverharde wegen beschouwt als verhard. Zaterdag en zondag was het fantastisch motorweer. Tijd om de bochten in Luxemburg eens goed aan te snijden. Zaterdag heb ik de Oesling-route uit het eerder genoemde boekje gereden. Deze voert langs een zeer mooi bochtig parcours, met rijtechnisch soms moeilijke wegen. Vooral het weggetje vlak voor Kautzenbach vroeg om een beheerste gas, rem en koppelingsbediening, geen tijd voor een foto dus. Op zondag heb ik een route gereden die door de eigenaar van Hotel Grandru was uitgezet, de Luxemburgse valleienroute. Deze route gaat door Belgïe, Luxemburg en Duitsland en volgt voor een deel dezelfde wegen als de Oesling-route maar dat is geen straf. De weg naar Bourscheid wil ieder motorrijder wel elke dag 25 keer rijden....... De terug reis op maandag zou ik afleggen langs een route door de Oostkantons(wederom uit het eerder genoemde boekje). Eerst echter wilde ik het monument van de Eagle Compagnie (bekend van Band of Brothers) in Foy bezoeken. Dit is ondanks de misleidende Zumo gelukt, maar kostte daardoor wel veel tijd. De Oostkantons route heb ik dan ook hier en daar wat afgesneden, Hierdoor kon ik tussen Malmedy en Eupen over een leuk stuurweggetje gaan. Na circa 190 KM binnendoor heb ik Autobahn opgezocht, waar ik na 2000 KM in 6 dagen moe maar zeer voldaan onder het genot van een Grolsch terug kon kijken op een zeer geslaagde vakantie. Hier staan een paar sfeerfoto's van mijn vakantie, de routes zijn via de hyperlinks in de tekst of hier te bekijken. |
