Van 5 t/m 9 mei ben ik met de motor op vakantie geweest in de Eifel. Ik heb overnacht in Hotel Maas te Lutzerath, een aanrader voor iedere motorrijder die niet in een typisch motorhotel wil zitten maar wel in een motorvriendelijk hotel. Ik heb van elke reisdag een klein verslag geschreven. De routes die ik heb gereden die zal ik ter zijner tijd toevoegen. Wel heb ik de foto's al geplaatst.
De eerste twee en half uur op een uitzonderlijk rustige snelweg doorgebracht. De koffie bij de stop bij het tankstation nabij Venray was erg lekker. Ik had gepland bij de ARAL of Shell in Brand te gaan tanken, deze lagen echter aan de verkeerde kant van de weg. Gelukkig zag ik op de Zumo dat er ook nog een Oil! op de geplande route lag. Helaas begon hier één van de weinige maar wel frequente ergernissen van de vakantie, wegopbrekingen. Ik kan het tankstation nog wel bereiken, maar moet daarna omkeren omdat de weg bij Kornelimunster gestremd was. De omleiding was echter niet zo lang en ik kwam langs een prima plekje om even een appeltje te eten en wat aan mijn vochthuishouding te doen. Ik realiseer me ook ineens dat ik ben vergeten te pinnen. Heb niet meer dan €5,- bij me na het tanken en moet dus op zoek naar een pinautomaat. De eerste weigert dienst (Vossenack) maar de tweede in Schmidt doet het gelukkig wel. Met een goed gevulde portemonnee ga ik in Mechernich bij de bakker een lekker belegd broodje en een glaasje cola nutiggen. Inmiddels heb ik de eerste moeizame haarspeldbochten ook achter de rug. Op weg naar de derde stop van de dag bij de Nurburgring in Breidscheid volgen er meer, het grote genieten is begonnen. Het gaat zo voorspoedig dat ik afstap van het idee een wat kortere route te nemen. Bij Breidscheid is één van de twee opgangen van de Nurburgring. Er hangt een leuk, maar apart sfeertje. Ik ben er zo'n half uur voordat de mensen de baan op mogen en de zenuwen bij sommige 'coureurs' nemen zichtbaar toe. Ik wacht echter niet op het doorkomen van de auto's en motoren en ga op weg naar Cochem. Een wegopbreking in Kempenich leidt tot het eerste off road avontuur deze trip. De vermoeidheid begint na 5 uur rijtijd toch wel toe te slaan. De route is wel fantastisch zeker het 'bospad'(Anlieger frei) waar ik een bomenrooimachine moet ontwijken. In de buurt van Cochem belsuit ik de shortcut naar Lutzerath te nemen, het scheelt maar 15 KM en iets van 10 minuten. Bij het hotel aangekomen zie ik dat de teller van de Zumo op 455 KM staat en dat ik 8 uur onderweg ben waarvan 6 uur rijtijd. Hoog tijd voor een douche en een Bittburger. De hotelkamer in Hotel Maas ziet er goed uit, ik heb de Frauenzimmer dit betekent dat nacht door mag brengen met 2 foto's van schone dame's als gezelschap. Het eten smaakt me 's avond goed en het lijkt me ook wel gezellig. Ik ben echter redelijk moe en besluit op tijd de oogjes dicht te doen.
De route begint over een mooie weg ten noorden van Lutzerath, schitterend wegdek en mooie bochten. Binnen 15 minuten leidt de Zumo mij naar het Pulvermaar, ondanks dat ik nog maar net begonnen ben, stap ik af en geniet even van de rust en het natuurschoon. Het meer is kogelrond en 70 meter diep en is in principe de monding van een vulkaan. Ik stap weer op de motor en kom al snel een bordje Holzmaar tegen, ik sla hier echter niet af. Het toeristische karakter van de route laat zich nog eens extra gelden door de burcht van Niedermanderscheid, waar ik langs rij en iets hogerop stop ik om een paar foto's te maken. Dat we hier in het 'riddergebied'zitten blijkt ook uit het plaatsje Rittersdorf dat ik passeer. Dit plaatsje komt na Kyllburg waar ik twijfel over een kopje koffie maar aangezien de route niet door het centrum leidt kom ik geen goede gelegeheid tegen. Nabij Bitburg wijk ik noodgedwongen wel van de route, het is de hoogste tijd voor een pauze. In het centrum blijkt zelfs vor de motor geen goede plek te vinden en ik parkeer op een groot parkeerterrein waar een mooie gelegeheid is om in de zon op het terras twee espresso's en een een chocolademuffin te nuttigen. Hier kom ik ook de grootste groep motoren tegen, Engelse buikschuivers. Op weg naar het tankstation bleek de ZUmo het verblijf in mijn helm niet prettig gevonden te hebben en was er zelfs telefonische hulp uit Nederland nodig om dit te herstellen. Door het inkorten van de route ging vervolgens een lang stuk tussen Bitburg en Trier over de B51, te saai dus toch maar een stukje omgereden. Via Möhn, Kordel, Kimlingen, Newel en Aach kom ik weer op de B51 richting Trier. Hier hetzelfde probleem als in Bitburg, ik durf mijn motor niet zomaar ergens te parkeren en zie niet echt een goede plek. Naar ik later hoor zijn er in Trier speciale motorparkeerplaatsen, toch maar iets meer geduld hebben de volgende keer. Ik ben wel toe aan wat eten en na een saai rondritje door Trier stop ik maar bij een Burgerking. Een dubbele cheeseburger is mijn beloning. Ik vervolg mijn weg en doe dit helaas met oogkleppen op zodat ik eerst weer een stuk de B51 op moet. Dit werd overigens mede veroorzaakt door het uitvallen van de Zumo (2x). Tot Issel gaat de route door stedelijk gebied. Ik moet alle zeilen bij zetten als ik niet oplet en een auto voor mij inees bedenkt te gaan parkeren. Gelukkig zijn de Nissin-remmen super. Tussen Klausen en Altrich weer gepauzeer op een rustige weg, Ik merk dat de vermoeidheid toeslaat. Ik maak me toch zorgen om de Zumo, die doet gekke dingen en dat had ik niet verwacht. Op weg naar een biertje dan maar, via een paar mooie wegen en het drukke (toeristische) Wittlich bij het Hotel aangekomen. Vandag 222,3 KM gereden in 6 uur waarvan 4,25 op de motor, vooral de route tot Bitburg was erg mooi, daarna was het iets te druk en te recht toe rechtaan. Het bier smaakt erg goed op het terras waar het overijsselse volk overheerst. Ook 's avond was het nog even gezellig met een meneer uit Rozendaal en één uit Almere.
Over mooie brede wegen o.a. langs het Golfresort van Landal ga ik naar Senheim. Na de oversteek van de Moezel kronkelt de weg al snel steil omhoog. Er zitten mooie maar moeilijke haarspeldbochten in deze weg. In de buurt van Zell kom ik op de B53 langs de moezel. Deze weg met mooi uitzicht opde stadjes Burg en Enkirch verlaat ik weer na een korte rustpauze bij Traben-Trarbach. Hier ontmoet ik even het Haaksbergse echtpaar op de Pan, vandaag gaat hun reis naar St Goar. De weg naar Longkamp is helaas afgesloten dus ik keer weer om en via een saai stuk L190 en Kleinich en Gotzeröth kom ik uiteindelijk in Longkamp. 'S avonds in het hotel hoor ik dat je er op de motor wel langs had gekund. VOlgende keer maar doorrijden dus! Van Longkamp gaat het weer terug naar de Moezel en bij Mulheim via hele mooie wegen weer de bergen in. Vandaag wil ik proberen de lunch en het tanken te combineren, echter als ik op zoek ga naar een tankstation is dat hemelsbreed maar 5 en qua route wel 20 KM vewr weg. Ik besluit eerst even te gaan rusten op een mooi plekje langs de kant van de weg, nabij Gielert. Bij het tankstation trakteer ik mezelf op een CapriSonne en een 'Motorrad General Karte' de onroute op papier. Nu kan ik tenminste een beetje fatsoenlijk zien waar ik uithang. Na mooie wegen door de wijngaarden steek ik uiteindelijk de moezel weer over. Vrij snel ben ik in Kröv waar ik een pak koekjes en jus koop en aan de over van de Moezel een waar feestmaal aanricht. Als ik de Moezel verlaat ga ik via een fantastisch stuk weg (Bad Bertrich-Lutzerath) op weg naar een halve liter Weizen die ik wel heb verdiend na 255 KM in 6,25 uur waarvan 4,25 in het zadel. 's avonds maak ik nog een kleine wandeling door het dorp waar weinig te doen is maar onverwacht mooie huizen staan.
Het eerste deel van vandaag gaat weer over Bad Bertrich. Dit is geen straf alleen voor deze weg wil je al naar de Eifel. Bij Kaimt steek ik de moezel over. Vandaag staat in het teken van de rivierovergangen. Het landschap wordt, na een schilderachtige Altayerbachstrasse wat glooiender. Ik steek de Hunsrückhöhenstrasse over richting Kirchberg. In Simmern zet ik de motor bij de markt neer. In de levendige winkelstraat eet ik een stuk aardbeientaart en drink een heerlijk kopje koffie. Op weg naar de pont bij Niederheimbach/Lorch kom ik door mooie dorpjes. Na een uurtje ben ik op de Grauer Kopf bij Nauroth, hier pauzeer ik bij een prachtig uitzicht over het landschap. Na Nauroth is de eerste echte route fout. De weg is alleen toegangkelijk voor Landbouw en bestemmingsverkeer. Belangrijker is dat deze behoorlijk stijgt en onverhard is. Ik maak rechtsomkeert en rij 15 KM om over gelukkig mooie bochtige wegen om uiteindelijk een stukje van 1 KM route te overbruggen. Helaas is dit het pechuurtje, in Heidenrod is de weg afgezet. IK kijk niet goed genoeg op de kaart en rij een enorm stuk over een brede rechte weg. Als ik de route weer op pik en even stop bij Hunzel zie ik dat ik een groot en zo te zien erg mooi stuk heb gemist. Qua kilometers niet zo erg want die zijn er vandaag genoeg. De weg naar Sankt Goarhausen gaat over snelle maar bochtige wegen. Na de oversteek eet ik in een toeristisch straatje in Sankt Goar een tweede stukje vruchtegebak en koop toch maar duur flesje wijn voor het thuisfront. Nog een uurtje rijden voor de laatste 75 KM. De wegen zijn mooi en er zitten snelle bochten in. Bij Treis-Karden de laatste Moezel oversteek van deze reis. In Cochem wil de ZUmo me een wandelgeide in hebben, ik rij maar door naar Sehl en ga daar naar het westen. Via Faid en Gevenich kom ik in Lutzerath.Het biertje op een druk(duitsers, nederlanders en belgen) terras smaakt prima na 263 KM in 7 uur waarvan 4,5 in het zadel.
Het blijft hetzelfde verhaal deze reis, er is nog geen dag zonder wegwerkzaamheden en omleidingen geweest. Deze keer begint het al snel in Wagenhausen na 3,7 KM. Het vreemde is dat de route door het onaanzienlijke dorpje voert en weer uit moet komen op de doorgaande weg (L102).Een paar kilometer verderop in Ulmen let ikzelf niet goed op. Ik rij bijna tegen de geluidswal van de A48... Tot Wiesemscheid en Barweiler gaat het verder goed, ik merk dat het pinksterweekeinde in de Eifel in het teken van de motoren staat. Ik ben al meer motoren tegengekomen in het eerste uur dan op de andere dagen bij elkaar. De route leidt deels over de B257 en deels over L- en K-wegen met nog steeds mooie bochten en een wisselende kwaliteit van het wegdek. In beide genoemde plaatsen komt de route uit bij een doodlopende en een verboden in te rijden weg die makkelijk zijn te omzeilen. In Blankenheim ga ik op zoek naar een Konditorei, deze zie ik echter niet zo snel en besluit nog even door te rijden en stop na een dorpje op een rustig stukje weg. Vanaf deze pauze gaat het met grote stappen over de B258 en B265 die soms even worden verlaten. Na Gemund verlaat ik de route van Hotel Maas en ga langs de RurtalSperre en een mooie weg door het Naturpark Eifel richting Brand waar ik de A44 weer op moet.De één na laatste omleiding van vandaag brengt me uiteindelijk in Walheim waar ik na het tanken bij de italiaanse ijsboer 2 espresso's en een Himbeer-Melone ijse nuttig. Geheel verfrist ga ik opzoek naar de A44. Na ca 90 KM snelweg is het weer 80 KMH in Nederland. Ik ben ernstig toe aan een sanitaire stop en een klein hapje en drankje. Ik stop ietwat illegaal bij het zweefvliegveld langs de Klagenfurtlaan. Dit levert vreemde blikken van de automobilisten op, maar ik moet echt even van de motor af. Na twee starts en een landing van de zweefvliegtuigen en met een schone helm vat ik het zwaarste deel van de reis aan. Bij Wijchen op de A73 is het al snel file, file en file. Op de A12 gaat het weer goed, maar niet meer met mij. Mijn knieën en handen hebben het wel gehad. Bij Beekbergen ga ik de A50 af en bel ik het thuisfront met de vraag of er ook file staat op de A1. Dit is gelukkig niet het geval en vol goede moed spoed ik mij naar huis. Het rijdt inderdaad goed door en na de laatste omleiding langs Markelo kom ik om 16:15 thuis aan, ik ben 7 uur onderweg geweest en heb daarvan ongeveer 5,5 uur op de de motor gezeten en 415 KM afgelegd. Over de hele week is dat 27 uur onderweg, 19 uur op de motor en zo'n 1700 KM afgelegd.